Salı

Sevgi Neydi?

Sevgi neydi?

'Sevgi iyilikti, sevgi dostluktu...Sevgi emekti...' diye cevaplamıştı Asya bu soruyu. O zamanlar öyle olduğu besbelli; peki ya şimdi? Gerçekten de, şimdi sevgi ne demek?
   
 Gözlerini her zamanki gibi sıradan bir güne açmışsındır, okula mı gidiyorsun, işe mi gidiyorsun; aynı monoton ve heyecansız halinle hazırlanıp gitmişsindir. O günün senin için diğer günlerden bir farkı yoktur, ta ki senin için farklı olan kişiyi görene kadar. Kalbin hızlı hızlı atmaya başlamıştır, yanakların kızarır, heyecanlanmışsındır çünkü... Hafif salaklaşırsın onun yanında, dünya umrunda olmaz. Her gördüğünde kalbin yerinden fırlayacak gibi olur, o kadar bıkarsın ki 'Allah'ım çıksın artık şu kalp de içimde çırpınmasın artık!' diyecek olursun, ama bilirsin ; aynı zamanda o tatlı heyecan hoşuna gidiyordur. Sonraki günlerde onun da sana karşı boş olmadığını söylediğinde dünyalar senin olur, kalbinde kelebekler uçuşur, midende sancılar başlar. Yemek yiyemezsin sevincinden, gözüne bir damla uyku girmez onu düşünmekten.
   Ve sonunda, bir ilişki başlatırsınız onunla, birbirinizi çok sevdiğinizi düşünerek... İlk günler o kadar güzeldir ki, yaptığınız kavgalar bile hoşunuza gider. Ona ölesiye bağlanmışsınızdır, onun da size bağlandığını düşünüyorsunuzdur. Koskoca iki yıl.. Rol yapabilir mi bir insan bu kadar uzun süre boyunca?  O ihtimali düşünemezsiniz, düşünmek istemezsiniz, düşünmemek için bahaneler bulursunuz.. Ama içiniz içinizi yemeye başlamıştır bile, mahfolan yine onu eşşek gibi sevip, ona aptallar gibi kalbinizi teslim eden sizsinizdir... Yıkıma hazır olun, tüm insanların yaşadığı bu sancılı döneme.. Evet, siz kullanıldınız!
   Yaptığınız bütün fedakarlıklara değdi mi peki?

Cuma

Aşk'ın Gelişi , Aklın Gidişidir..

Aşk'ın mükemmel olduğu bi yer var mı bildiğin ? :)
Aşk 'ın bu kadar saf duygulardan yaratılmış olması ne acayip .. Her durumda tek affedebilen  , görünmeyen ama kendini hissettirebilen tek varlık " Aşk " sanırım ..
.
Aşk olmak istemezdim ! Bu kadar iyi , çabuk affedebilen olmak istemezdim . Aslında her insan biraz aşktır . 
Sever , biraz daha  sever , ve çok sever .. Affetmeyi de , iyi olmayı da o zaman öğrenir..Ama bazı insanları bu  iyi niyet kendi olmaktan çıkarır ..
 Bazılarına göre aşk onlar için bir düşman gibidir . Her savaşta hep yenilgiye uğradığı bir düşman . Ve artık o cepheye hiç girmek istemezler ...

Aşk ; hem çok iyi anılar bırakır , hem çok kötü anlar yaşatır. Şarkılarda der ki; Aşk için ölmeli , aşk o zaman aşk!  Bence her şeye rağmen , aşk'ı yaşamakta , aşk için acı çekmekte mükemmel bir şey ... Bazen bunun için lanet etsekte :D  
Hem ne demiş düşünürler ; "AŞK'IN GELİŞİ , AKLIN GİDİŞİDİR.." =)